Cali de stad van de Salsa
Blijf op de hoogte en volg Miranda
20 Augustus 2013 | Colombia, Cali
Aangekomen op het station van Cali moest ik eerst mijn telefoon met bel tegoed opladen. Dit had ik nog niet in Colombia gedaan, maar het ging eigenlijk heel makkelijk aan de kassa.
Vervolgens een belletje en ik kreeg de boodschap waar ik moest staan en dat Julian er met 10 min zou zijn. Gelukkig had ik in de bus gekeken naar het profiel van mijn host via couchsurfen en herkende ik hem meteen.
We zijn hup op de brommer gekropen ik vertel het iets makkelijker dan de werkelijkheid met een tas van 18 kilo op mijn linker been. En door het verkeer gescheurd van links naar rechts hup voor de auto's. Mijn been was onderhand aan het slapen toen we aankwamen bij Julian thuis. Een simpel appartement met een bed een keuken en een badkamer en voor mij een matrasje op de grond.
Die avond gingen we gelijk uit om de Salsa van Cali te ervaren! Wat natuurlijk super gezellig is, maar gelukkig was het maar tot 3 uur (want door het ziek zijn was ik nog erg vermoeid.) Normaal gaan ze dan nog naar een andere tent wat tot 6 uur open is. Na een paar uur slaap zijn we rond een uur of 10 op gaan staan. En hebben we op de motor de stad verkend. We zijn naar het oude centrum geweest en een kerkje bezocht La Merced wat daar al staat van af 1537. Vervolgens zijn we naar naar het uitkijkpunt van de stad geweest. Bij monument Cristo Rey. Wat natuurlijk heel mooi was. Daarna hebben we lunch gehaald en zijn we in een parkje gaan zitten om te lunchen. Terwijl we op de motor naar het parkje aan het rijden waren begon het helaas te regenen. En we hebben dus onder een boom de lunch genuttigd. Terwijl we aan het kijken waren of we de krokodil konden vinden, die daar moet leven... Wel hebben we heel veel vissen gezien. Vervolgens zijn we op de motor naar mijn favoriete park geweest. Hier kan je allerlei sport activiteiten doen. Op een evenwicht balk lopen en opdrukken, trap lopen etc. Super leuk om deze dingen uit te proberen. Hier kwamen we ook een jongen tegen die ijs aan het verkopen was waar we even een indrukwekkend gesprek mee hadden. Hij had geen idee waar Nederland lag of Europa! En vroeg ons dan ook hoe je er naar toe kan reizen? Kan je dat te voet doen of met de auto? Toen wij vertelde dat er water tussen lag en dat je niet over land kan reizen werden zijn ogen heel groot, echt? En hoe lang is het met de boot? Toen we zeiden dat het meer dan een maand zou zijn, werden zijn ogen helemaal groot! Toen ik vertelde dat ik met het vliegtuig ben gekomen zei hij; maar dan moet je tanken in de lucht en dat gaat nog wel eens fout! Al met al totaal geen educatie... Hier hebben Julian en ik nog een tijdje over doorgesproken, want hij schaamde zich er een beetje voor. Maar t is duidelijk dat hij gewoon geen school heeft gehad, want rekenen met geld kan hij wel als hij verkoper van ijs is. Om de dag af te sluiten wou Julian me tracteren op: een typisch ijsje iets met vruchten kokosmelk en ijs, heel zoet, maar wel lekker. Deze hebben we opgegeten toen we naar een film gingen kijken. Een paranormale film, met Aliens! De volgende dag ben ik er vroeg uit gegaan, want om 6 uur ging de bus naar Buenaventura en inderdaad, kwam ik om 9 uur aan. Nog even met de buschauffeur zitten kletsen over zijn mooie auto versiering, ik vroeg hem waar ik dit kon kopen dat ik dat al in zoveel bussen had gezien en ik het graag wou hebben voor in mijn auto. Hij vond het veel te moeilijk uitleggen aan iemand die maar een beetje Spaans kon en zei; hier je mag hem hebben! Joehoe!!! Mijn eigen hangmat voor in de auto. Helemaal verkleurd door de zon, maar dat geeft niet!
Nu nog op naar de haven deze weg werd ik helemaal begeleid door een jonge lange donkere jongen.( Ik merk dat in Colombia zoveel verschillende huidskleuren zijn. Van hele donkere mensen tot bijna albino witte mensen. Ook hebben ze verschillende oogkleuren, niet zoals in Bolivia en Ecuador alleen maar bruin. Maar hier hebben ze ook blauwe ogen, maar groene heb ik niet echt gezien. Mensen bleven dan ook herhalen dat ik zulke mooie ogen heb.)
Deze jongen heeft me mee genomen naar zijn companie, waar ik vervolgens de boottocht heb geboekt naar; Juanchaco deze koste me met een beetje afdingen Cop$ 54.000 en ook mijn tour naar de walvissen heb ik bij hun geboekt deze was Cop $ 30.000. Gelijk werd ik opgevangen door een Colombiaans gezin wat gezellig met de familie een weekend weg was. Wat een lieve mensen! Maar ook in de boot had ik contact met ene Julian( alsof het in de naam zit) die me graag wou helpen. Want als ik op maandag terug wou kon ik met hem mee terug rijden! Wat een geschenk. Ik ben verder met het gezin opgetrokken samen een kamer gedeeld en die avond lekker over het strand gewandeld en natuurlijk heerlijk gegeten! Het was een soort garnalen amok ik was weer even terug in Azië, zo lekker!
Hierna hebben we nog even Julian gezien en heb ik met hem de afspraak gemaakt om de volgende dag inderdaad mee te rijden. Ook de familie had aangeboden om me mee terug te nemen naar Cali, maar ik wou gewoon optijd terug zijn. Achteraf maar goed ook, want Julian 1 had een poker avond en ik had hem anders nooit gevonden.
Even terug naar de ochtend van walvis spotten! We kregen eerst een hele uitleg van wat er allemaal ons te wachten stond. Vervolgens in de boot en op zoek.... Ja hoor na een tijdje gevonden. Prachtig hoe zulke grote beesten uit het water kunnen komen, maar helaas gingen ze geen kunstjes doen. Ach dat doet geen enkele moeder voor of tijdens of na een bevalling toch? Aangezien het hier een geboorte plek is voor walvissen.
Wat minder mooi was dat de man voor mij en de vrouw daarvoor zeeziek waren en allebei moesten overgeven. Gelukkig konden de andere mensen tegen het geluid en de lucht en zijn we na 45 min terug gekeerd.
Eenmaal aan land kon ik Julian 2 niet bereiken, waarschijnlijk zat hij op dat moment in de boot. Toen ik op het punt stond om de boot te nemen belde hij mij terug. Na een 45 min was ik weer terug in Buenaventura en had ik Julian en zijn zoontje zo gevonden. Na een typische lunch zijn we in de auto gaan zitten en op naar Cali! Maar onderweg heb ik echt de beste tour gehad. Kennis over de vegetatie en planten en zelfs bomen had Julian 2. We zijn een aantal keren gestopt om foto's te nemen. Wist je dat ananas uit een struik groeit? Dan wordt de kleur eerst groen, dan rood en dan bruin. Ook heb ik een vrucht gegeten uit een soort boon, een witte papperig vruchtvlees met een zwarte pit dit was best lekker, genaamd: GUAMA! En als kers op t taartje heeft hij me ook nog een typisch toetje laten proeven MILO. Terwijl hij zelf een andere specialiteit aan het eten was. Warm water met rietsuiker en kaas....genaamd: PANELA con Queso. Dat ging me echt te ver. Maar leuk om er kennis van te hebben hahaha....
Toen ook nog bij afscheid een mooie typische bloem gekregen GUAYACAN en het aanbod om mij de volgende dag maar het vliegveld te brengen en daar vooraf aan gekoppeld een lunch. Uh tja toen werd het natuurlijk even ongemakkelijk. Ik wil niemand tot last zijn. Julian 1 moet werken en heeft me wel verteld waar ik de bus kan nemen.
Julian 2 moet natuurlijk ook werken, maar hij zei al gelijk dat hij een manager van de productie van een kippen fabriek was en dat hij genoeg vrije tijd had om me weg te brengen. Goed ik kon het aanbod niet afslaan en achteraf maar goed ook, want hij heeft me echt goed geholpen!
Die avond nog met Julian 1 mee geweest naar een poker avond, waar ik heel fijn nog een hele tijd met messenger een gesprek heb gehad met pat. De volgende dag rustig aan gedaan, spullen gepakt en Julian 1 is nog even me gedag komen zeggen in zijn pauze terwijl Julian 2 met de auto voor stond om me weg te brengen. We hebben lekker gelunched ik vis en hij een schnitzel. Daarna naar het vliegveld gereden en toen heeft Julian 2 me geholpen met mijn plek in het vliegtuig. Dit omdat ik vanuit Cali zou vliegen naar Lima en hier maar 1 uur voor de overstap had voor mijn vlucht zou vervolgen naar Rio de Janeiro!
Julian ging als een echte bisnesman tussen de mensen door naar de bali voor bisnesclas om hier alvast door te geven dat ik voorin moest zitten, zodat de overstap makkelijker zou zijn. En ja hoor hij kreeg het voor elkaar dat ik de eerste stoel had na de bisnesclas! En mede hierdoor is mijn vlucht + overstap echt perfect gelopen! Mijn beltegoed nog even op gemaakt aan de lieve mensen in Colombia die mij geholpen hadden! Diana, Christine, Julian, Peter en Julian!
Vervolgens een belletje en ik kreeg de boodschap waar ik moest staan en dat Julian er met 10 min zou zijn. Gelukkig had ik in de bus gekeken naar het profiel van mijn host via couchsurfen en herkende ik hem meteen.
We zijn hup op de brommer gekropen ik vertel het iets makkelijker dan de werkelijkheid met een tas van 18 kilo op mijn linker been. En door het verkeer gescheurd van links naar rechts hup voor de auto's. Mijn been was onderhand aan het slapen toen we aankwamen bij Julian thuis. Een simpel appartement met een bed een keuken en een badkamer en voor mij een matrasje op de grond.
Die avond gingen we gelijk uit om de Salsa van Cali te ervaren! Wat natuurlijk super gezellig is, maar gelukkig was het maar tot 3 uur (want door het ziek zijn was ik nog erg vermoeid.) Normaal gaan ze dan nog naar een andere tent wat tot 6 uur open is. Na een paar uur slaap zijn we rond een uur of 10 op gaan staan. En hebben we op de motor de stad verkend. We zijn naar het oude centrum geweest en een kerkje bezocht La Merced wat daar al staat van af 1537. Vervolgens zijn we naar naar het uitkijkpunt van de stad geweest. Bij monument Cristo Rey. Wat natuurlijk heel mooi was. Daarna hebben we lunch gehaald en zijn we in een parkje gaan zitten om te lunchen. Terwijl we op de motor naar het parkje aan het rijden waren begon het helaas te regenen. En we hebben dus onder een boom de lunch genuttigd. Terwijl we aan het kijken waren of we de krokodil konden vinden, die daar moet leven... Wel hebben we heel veel vissen gezien. Vervolgens zijn we op de motor naar mijn favoriete park geweest. Hier kan je allerlei sport activiteiten doen. Op een evenwicht balk lopen en opdrukken, trap lopen etc. Super leuk om deze dingen uit te proberen. Hier kwamen we ook een jongen tegen die ijs aan het verkopen was waar we even een indrukwekkend gesprek mee hadden. Hij had geen idee waar Nederland lag of Europa! En vroeg ons dan ook hoe je er naar toe kan reizen? Kan je dat te voet doen of met de auto? Toen wij vertelde dat er water tussen lag en dat je niet over land kan reizen werden zijn ogen heel groot, echt? En hoe lang is het met de boot? Toen we zeiden dat het meer dan een maand zou zijn, werden zijn ogen helemaal groot! Toen ik vertelde dat ik met het vliegtuig ben gekomen zei hij; maar dan moet je tanken in de lucht en dat gaat nog wel eens fout! Al met al totaal geen educatie... Hier hebben Julian en ik nog een tijdje over doorgesproken, want hij schaamde zich er een beetje voor. Maar t is duidelijk dat hij gewoon geen school heeft gehad, want rekenen met geld kan hij wel als hij verkoper van ijs is. Om de dag af te sluiten wou Julian me tracteren op: een typisch ijsje iets met vruchten kokosmelk en ijs, heel zoet, maar wel lekker. Deze hebben we opgegeten toen we naar een film gingen kijken. Een paranormale film, met Aliens! De volgende dag ben ik er vroeg uit gegaan, want om 6 uur ging de bus naar Buenaventura en inderdaad, kwam ik om 9 uur aan. Nog even met de buschauffeur zitten kletsen over zijn mooie auto versiering, ik vroeg hem waar ik dit kon kopen dat ik dat al in zoveel bussen had gezien en ik het graag wou hebben voor in mijn auto. Hij vond het veel te moeilijk uitleggen aan iemand die maar een beetje Spaans kon en zei; hier je mag hem hebben! Joehoe!!! Mijn eigen hangmat voor in de auto. Helemaal verkleurd door de zon, maar dat geeft niet!
Nu nog op naar de haven deze weg werd ik helemaal begeleid door een jonge lange donkere jongen.( Ik merk dat in Colombia zoveel verschillende huidskleuren zijn. Van hele donkere mensen tot bijna albino witte mensen. Ook hebben ze verschillende oogkleuren, niet zoals in Bolivia en Ecuador alleen maar bruin. Maar hier hebben ze ook blauwe ogen, maar groene heb ik niet echt gezien. Mensen bleven dan ook herhalen dat ik zulke mooie ogen heb.)
Deze jongen heeft me mee genomen naar zijn companie, waar ik vervolgens de boottocht heb geboekt naar; Juanchaco deze koste me met een beetje afdingen Cop$ 54.000 en ook mijn tour naar de walvissen heb ik bij hun geboekt deze was Cop $ 30.000. Gelijk werd ik opgevangen door een Colombiaans gezin wat gezellig met de familie een weekend weg was. Wat een lieve mensen! Maar ook in de boot had ik contact met ene Julian( alsof het in de naam zit) die me graag wou helpen. Want als ik op maandag terug wou kon ik met hem mee terug rijden! Wat een geschenk. Ik ben verder met het gezin opgetrokken samen een kamer gedeeld en die avond lekker over het strand gewandeld en natuurlijk heerlijk gegeten! Het was een soort garnalen amok ik was weer even terug in Azië, zo lekker!
Hierna hebben we nog even Julian gezien en heb ik met hem de afspraak gemaakt om de volgende dag inderdaad mee te rijden. Ook de familie had aangeboden om me mee terug te nemen naar Cali, maar ik wou gewoon optijd terug zijn. Achteraf maar goed ook, want Julian 1 had een poker avond en ik had hem anders nooit gevonden.
Even terug naar de ochtend van walvis spotten! We kregen eerst een hele uitleg van wat er allemaal ons te wachten stond. Vervolgens in de boot en op zoek.... Ja hoor na een tijdje gevonden. Prachtig hoe zulke grote beesten uit het water kunnen komen, maar helaas gingen ze geen kunstjes doen. Ach dat doet geen enkele moeder voor of tijdens of na een bevalling toch? Aangezien het hier een geboorte plek is voor walvissen.
Wat minder mooi was dat de man voor mij en de vrouw daarvoor zeeziek waren en allebei moesten overgeven. Gelukkig konden de andere mensen tegen het geluid en de lucht en zijn we na 45 min terug gekeerd.
Eenmaal aan land kon ik Julian 2 niet bereiken, waarschijnlijk zat hij op dat moment in de boot. Toen ik op het punt stond om de boot te nemen belde hij mij terug. Na een 45 min was ik weer terug in Buenaventura en had ik Julian en zijn zoontje zo gevonden. Na een typische lunch zijn we in de auto gaan zitten en op naar Cali! Maar onderweg heb ik echt de beste tour gehad. Kennis over de vegetatie en planten en zelfs bomen had Julian 2. We zijn een aantal keren gestopt om foto's te nemen. Wist je dat ananas uit een struik groeit? Dan wordt de kleur eerst groen, dan rood en dan bruin. Ook heb ik een vrucht gegeten uit een soort boon, een witte papperig vruchtvlees met een zwarte pit dit was best lekker, genaamd: GUAMA! En als kers op t taartje heeft hij me ook nog een typisch toetje laten proeven MILO. Terwijl hij zelf een andere specialiteit aan het eten was. Warm water met rietsuiker en kaas....genaamd: PANELA con Queso. Dat ging me echt te ver. Maar leuk om er kennis van te hebben hahaha....
Toen ook nog bij afscheid een mooie typische bloem gekregen GUAYACAN en het aanbod om mij de volgende dag maar het vliegveld te brengen en daar vooraf aan gekoppeld een lunch. Uh tja toen werd het natuurlijk even ongemakkelijk. Ik wil niemand tot last zijn. Julian 1 moet werken en heeft me wel verteld waar ik de bus kan nemen.
Julian 2 moet natuurlijk ook werken, maar hij zei al gelijk dat hij een manager van de productie van een kippen fabriek was en dat hij genoeg vrije tijd had om me weg te brengen. Goed ik kon het aanbod niet afslaan en achteraf maar goed ook, want hij heeft me echt goed geholpen!
Die avond nog met Julian 1 mee geweest naar een poker avond, waar ik heel fijn nog een hele tijd met messenger een gesprek heb gehad met pat. De volgende dag rustig aan gedaan, spullen gepakt en Julian 1 is nog even me gedag komen zeggen in zijn pauze terwijl Julian 2 met de auto voor stond om me weg te brengen. We hebben lekker gelunched ik vis en hij een schnitzel. Daarna naar het vliegveld gereden en toen heeft Julian 2 me geholpen met mijn plek in het vliegtuig. Dit omdat ik vanuit Cali zou vliegen naar Lima en hier maar 1 uur voor de overstap had voor mijn vlucht zou vervolgen naar Rio de Janeiro!
Julian ging als een echte bisnesman tussen de mensen door naar de bali voor bisnesclas om hier alvast door te geven dat ik voorin moest zitten, zodat de overstap makkelijker zou zijn. En ja hoor hij kreeg het voor elkaar dat ik de eerste stoel had na de bisnesclas! En mede hierdoor is mijn vlucht + overstap echt perfect gelopen! Mijn beltegoed nog even op gemaakt aan de lieve mensen in Colombia die mij geholpen hadden! Diana, Christine, Julian, Peter en Julian!
-
16 September 2013 - 00:36
Desiree:
Hoi liefje,
Een gezellig verhaal, wel verwarrend met de 2 Juliana, ondanks je toevoeging van 1 en 2.
Wat een prachtige foto er weer bij.
Als ik jouw verslag lees, zou je bijna vertrouwen in de Colombianen krijgen. Bijna!!
Gelukkig ben je weer goed en gezellig geholpen door de diverse mensen. Tenslotte vind jij het juist zo leuk om met de mensen van het land in contact te komen en dat is je weer goed gelukt.
Ben benieuwd naar je volgende verslag, ondanks dat we er natuurlijk al over gesproken hebben. Ik vind het leuk om te lezen wat je schrijft.
Heel veel liefs. -
16 September 2013 - 07:55
Linda:
Zo, wat een lang verhaal!!! Joepie!!!
Maar eerst even mijn lessen gaan voorbereiden, dan neem ik vanmiddag de tijd om het rustig te lezen.
Love you!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley