Bezoek aan bounty eiland Perhentian

Hi allemaal,

Zo jullie zullen wel hebben gedacht, waar blijft ze nu met haar verhalen?
Tja dat heb je als je aan het genieten bent en internet 3 keer zo duur is als op het vaste land.

Maar eerst nog even een aanvulling op mijn vorige verhaal en dit gaat nog even over onze vriend Stephan de taxichauffeur!
Hij had het op de heen weg al over, wat vinden jullie lekker; mee, fried rice, noodles of plane rice?
En wij maar niet begrijpen!
Nadat hij op de terug weg al verschillende malen was gestopt om ons allerlei fruit te laten proeven; durian, rambutan etc.
Dachten we laten we nu de prijs maar vast stellen hij was zo blij en zo dankbaar dat hij ons nu helemaal uit eten mee zou nemen. En na 18.00 uur hoefden we echt niets meer te betalen.
Na lekker chinees gegeten te hebben en in de fille gestaan te hebben, op naar zijn huis, hij had opgevangen dat ik spullen wou laten verschepen, omdat mijn tas zo zwaar is en hij wilde me een kartonnen doos geven!
En daardoor waren we dus pas om 20:30 in het hotel.

Na een voor spoedige reis naar Kota Bharu staan we verloren op het bus station. Nergens een straatnaam te vinden dit maakte de zoektocht naar een verblijf om 18.00 uur wel erg moeilijk! Gelukkig werden we aangesproken door een vriendelijke man die ons naar een verblijf wou brengen!Na eens rond gekeken en de afvoer bestudeerd te hebben in de kamer hebben we toch niet gekozen voor deze. Vrolijk nam hij ons mee naar een volgend accomodatie, dit was nog erger! Mega kakkerlak vloog voorbij en de man reageerde niet eens, blijkbaar heel gewoon?
Toen zelf opzoek, na 1,5 uur met 20 kg op je rug eindelijk dan toch maar een duur, niet super kamer.
Wat blijkt er is een islamitisch feest in de stad...vandaaar geen fatsoenlijke kamer meer te krijgen!

woensdag naar de eilanden eerst even naar de information. Vragen, vragen en vragen. Gelukkig goede antwoorden, maar hierdoor een half uur te laat op het bus station 09.30 ... wachten tot 12.30 volgende bus.
Bang dat we geen accomodatie zouden hebben als we daar op zouden wachten taxi genomen naar Kuala Besut voor 30 RM terwijl het 1,5 uur rijden was, koopje!
Gelukkig om 10.30 de laatste ochtend boot naar Perhentian Kecil afgezet worden op Long Beach.
Toen we daar aankwamen werd ik volkomen verliefd op een huisje dat werd het gewoon duur 80 RM maar zoo mooi!

Als het lukt ga ik trouwens weer foto's uploaden maar dat doe in BK hopen dat daar de snelheid beter is!

Hier 3 dagen geluierd, gezond, verbrand, gezwommen, gedoken (refrachment corse en een duik bij de tempel), heerlijk gegeten, fruitshakes gedronken, onder een klamboo geslapen en de laatste avond gefeest! Oh het was te mooi en te gezellig voor woorden, dat moet je echt mee maken! Ik kan hier over in hele fijne details treden, maar dan wordt mijn verhaal wel erg lang! Maar veel mensen daar zeiden; het is nog mooier hier dan in Thailand, ik ben benieuwd!

Nu terug in Kota Bharu en.... in het backpackers hotel waar we de vorige keer als eerste aan klopten. We beginnen wat meer te wennen, onze eisen aan te passen en wat relaxter te worden!
Waar een eiland wel niet allemaal goed voor is!
Morgen kijken of we de trein kunnen pakken naar Thailand dus het zal wel weer even duren voordat jullie weer wat horen. Over de oost kust 22 uur en over de west kust 13 uur, we zien wel!

Liefs Miranda en Dees