corrupt?

Hi allemaal,
Het verhaal over de grens, nou dat is me er 1!
Het opstaan ging redelijk, het afrekenen in Dollers of in ons geval Bat. Dit moest wel aangezien we er op de eilanden achter gekomen waren dat je niet kon pinnen!
Nou goed de was kregen we nat en wel mee, want het had heel veel geregend!
En het heerlijke ontbijt van 2 pannenkoeken, 4 in totaal. Had nog de smaak van het vorige gerecht wat er in die pan gebakken was, zels bij de 4de pannenkoek was het nog niet weg. Hierna met de boot naar het vaste land en met een Minivan naar de grens. Eenmaal bij de grens aangekomen hadden wij onszelf wijs gemaakt dat doordat wij het visum al hadden, ons niets meer zou overkomen. Helaas Irene en Miranda wake up!!! Je ben bij Cambodia. Dus alleen voor de stempel om Laos uit te komen werd ons vriendelijk, maar dringend gevraagd om $2 neer te leggen! Goed na een hele heisa, auto's al weg gereden enzo, toch maar betalen.
Dan loop je dus de grens over en tussen de twee posten krijg je nog een gezondheidscontrole. Temp meting; 35,7 en graag $1. Nou nee dat betalen we niet zeiden we met een vriendelijke lach. We mochten doorlopen, het was een grapje. Bij de volgende grenspost van Cambodia kreeg Irene eerst haar paspoort terug en daarna vroegen ze $2. Doei zei Irene en weg was ze! Ik heb nog nooit zo mijn best gedaan te laten blijken dat ik haar niet ken! Anders kan ik ervoor opdraaien! Goed ze zagen mijn ene doller in mijn paspoort zitten en ik kon zo doorlopen geen probleem!
Hoe bedoel je corrupt???
En kijk daar stonden 3 bussen klaar om iedereen weer verder te vervoeren naar Stung Streng!
Ireen en ik zijn er over uit. We hebben echt een cultuur shock ondergaan!
De huizen zijn hier zo armoedig, niet meer van die mooie gevlochte hutjes. Nee een paar stokken en wat hout daarover heen een plastic spannen en het is wel goed. Tot onze verbazing...
Verder zijn de mannen hier helemaal niet zo afwachtend. Nu was het wel een jongen die ons een tour wou aan smeren, maar zo handtastelijk ik schrok er gewoon van hij hing echt om me heen!
Het volgende waar we echt aan moesten wennen was dat we zo aangestaard werden als we over straat liepen. Zo erg dat mensen stopten met fietsen en ons met open mond aan zaten te gapen! Nu houden we beide wel een beetje van aandacht, maar ik voelde me echt ongemakkelijk alsof ik naakt in de ronten liep!
Maar goed alles went, behalve de markt! Er lag hier zoveel rotzooi op de straten niet normaal. Daardoor niet op de markt gaan eten, maar bij een foodstal. Met onze aller grootste vriend Andrew! Niet meer na het volgende verhaal wat ik ga vertellen.
Maar hij heeft ons wel leuke dingen laten eten dat is dan wel weer grappig, kijk maar naar de foto's.

De volgende dag hebben we de bus genomen naar Banlung. Dit liep allemaal prima. De markt was hier nog viezer, maar wel een mooi hotel voor maar $6.
Dag 1 hebben Irene en ik een motorbike gehuurd en zijn we helaas grote teleurstelling maar naar 1 waterval geweest.
Hierdoor gekozen om de volgende dag een tour te doen zodat we alles konden zien, maar het tegendeel is gebleken.
We hebben niets gezien van wat we wouden, maar wel een mooie boot rit en een off road trip gedaan door de rijstvelden! Geen begraafplaats wat er op de planning stond! Dit komt vermoedelijk, omdat onze lieve vriend, te lang is door gegaan met onderhandelen en daardoor wou niemand meer varen. Dus dat we uberhout nog het water op zijn geweest is een wonder.
Verder hebben we wel een zonsondergang gezien en het meer bij schemer, wat ook mooi was, maar niet helemaal ons idee.
Met deze teleurstelling, hebben Irene en ik, besloten om nog een dag te blijven en dan alles met een motorbike te doen.
Nou dat is helaas niet de beste beslissing geweest, ja ja je voelt het goed aankomen...
Gevallen! Gelukkig niet echt iets heel vreselijks, maar mijn enkel en Ireen haar muis van haar hand hebben het toch wel zwaar te voorduren gehad! Gelukkig wel 1 waterval gezien, waar ik gedouched heb. Na de val toch door gaan om de tweede ook te zien, deze viel iets tegen.
Toen we terug reden waren er hele stukken die ik niet meer durfde te rijden! Het was nog gladder dan toen we heen gingen. Zelfs de bevolking had de grootste moeite om de brommer recht te houden! Je kan het vergelijken met een schakelbrommer over het ijs!
Gelukkig is en een auto gestopt die ons wel wou helpen. De chauffeur stapte uit ging op de brommer zitten en gebaarde tegen Irene dat ze achterop moest. Ik mocht in de auto mee. Nou we waren allebei maar wat blij hiermee. Beide mannen konden geen woord engels, maar redders dat zijn het!
Nou lieve mensen morgen naar Phnom Peng vertrek om 6 uur dus ga nu spullen pakken en naar bed.
Dikke kus
Mis jullie