Lima

In peru

Hallo allemaal,

De vlucht ging fantastisch. Op het vliegveld gehoord waar ik gratis wifi kon ontvangen dus ik heb daar bijna 2,5 uur op de grond gezeten om te mailen en Facebook bij te werken.
Aangekomen in Lima, 20 euro omgewisseld om de taxi te kunnen betalen, want alle ATM 's deden het niet op het vliegveld.
Ik dacht dan kan ik in ieder geval de taxi betalen en mijn nacht in het hotel. De taxi chauffeur die mij naar t hotel bracht was erg aardig. In het hotel aangekomen geen bed vrij in de dormitoria, dus ik kreeg gelijk een upgrade naar een twee persoonskamer voor mij alleen. Perfect, want ik merkte dat ik echt wel weer even in moest komen hoe je alles handig regelt. Tas om mee te nemen naar de shower, geen wc papier in de wc maar in de emmer, noem het maar op.

De eerste dag in Lima is ook om over te schrijven! Mam ik ben blij dat je hebt gezegd niet in de tres schieten rustig blijven!!!!
En pat ook jou ben ik dankbaar, door jouw mail over de ING heb ik me ook nog rustig weten te houden!
Maar het geval was wel dat ik vanmorgen 6 banken ben af gelopen en dat mijn ING pas het hier niet deed.
Uiteindelijk ook mijn creditcards geprobeerd, maar ook deze deed het niet!!!
Misschien iets te overdreven, maar ik zag me al op straat leven de rest van de tijd hier in het gevaarlijke Lima.
Ik ben nog nooit zo door de lokale bevolking gewaarschuwd, ze vinden het vreselijk, maar ze geven me allemaal tips van hoe ik met mijn spullen om moet gaan.
Dus ik ben maar wat blij met Marga d'r tasjes.

Maar goed ik kwam terug in het hotel en ik heb gelijk een mail gestuurd naar de ingbank. Maar ik heb ook gecontroleerd of mijn betaalpas op buitenland staat, want dit moet tegenwoordig ook. Dus als je op vakantie gaat controleer dit!
Terwijl ik daar mee bezig was kwam ik de taxi chauffeur van gister tegen, we zijn nu al vrienden! Haha, wat tref ik het zeg.
Hij wou me helpen met een simkaart voor in Lima te kopen, want dat kan je niet als je niet uit Lima komt, je hebt id van hier nodig. Ik mag hem ook niet weggeven!!
Dus wij oppad voor een simkaart. Het is duidelijk mijn simkaart doet het niet hier. Mijn nummer is:
0051997902959 denk ik. 0051 is volgens mij de land code.

Tijdens deze operatie nog een bank binnen gelopen, maar helaas!!!
Nadat ik mijn Peruaanse sim kaart heb toch nog 1 keer naar de bank stel dat het een storing is, wat patrick had gezegd...

En.... Jaaaa met mijn creditcards lukte het ineens wel dus na 200 nog maar gelijk 700 Soles opgenomen.
In de tussentijd ook nog mijn gewone kaart geprobeerd, maar deze doet het niet :-( geeft niet ik heb geld....
Nu opzoek naar de nachtbus, dit is ook gelukt mijn dag kan niet meer stuk! Toen ik in de avond naar het hotel ging 2 Franse meisjes gesproken deze gingen de volgende dag weg. Ze hebben me die avond op sleeptouw genomen en wat kleine lokale gerechters laten proeven.

Hierna nog met de taxichauffeur in zijn vrije tijd naar t strand gereden. Hij heeft me verschillende plekken aan het strand laten zien. We hebben allebei een top avond gehad. Ik heb hem een drankje aangeboden, maar hier is het niet eens van gekomen!

Na een goede nachtrust tot half 10 geslapen op naar de kerk, bleek er een hele happening te zijn voor het regeringshuis met muziek en soldaten in klederdracht, en dan baal ik dus dat ik nog geen Spaans kan. Ik kan wel vragen wat er aan de hand is, maar t antwoord versta ik niet.
Na de kerk wat prachtig was een plek gezocht om te lunchen. Ik ben een tentje in gegaan waar het mega druk was en wat ik heb gegeten was goed. Maar niet de cerviche kunnen eten, want dat was al op!

Hierna een minder goede ervaring gehad... Niet beroofd maar wel zo iets.
Als ik vloeiend Spaans had gesproken was het niet gebeurd, maar ik heb het er ongedeerd vanaf gemaakt. En ik moet zeggen dat dat nog mee valt als ik de verhalen mag geloven.
Goed ik was even aan het zitten op een pleintje, komt er een man naast me staan en tegen mij te praten...
Hij deed erg zijn best om dingen van zijn land te vertellen. Hierna vroeg hij of ik mee wou naar een optreden. Toen we eenmaal in het cafe waren aangekomen zei hij; je moet dit en dit proberen lokale drank no alcohol.
Nou toen kwam er toch een mega pul met een soort cocktail, vanaf toen wist ik dat het fout zat en was ik niet meer op mijn gemak. Ineens kwam er nog een vriend aan en vroeg of ik voor hem ook zo'n drankje mocht bestellen. Toen ben ik eerst in gebrekkig Spaans met t schrift wat ik met Marta had gemaakt gaan vragen hoeveel het zou kosten. Na zo een 15 min kreeg ik de rekening voor 2 drankjes, 160 soles. Tja eerst gedaan of ik het niet had. Mijn portemonnee laten zien waar ik ind. 30 Soles in had.
Goed toen moest ik met een kaart betalen, heb ik niet zei ik toen.
Toen zei ik dat ik naar t hotel moest om geld te halen, dat mocht maar dan moest ik mijn camera's achter laten. Tja dat ging ik natuurlijk ook niet doen.
Ik dacht ik ga naar de wc haal daar uit 1 van mijn geheime vakjes geld en smeer hem.
Dus uiteindelijk 130 soles betaald maar ik mocht wel veilig weg.

Hierna heb ik me nog maar een getrakteerd op een cultuur ding ben naar een klooster gegaan wat prachtig was en goed voor de afleiding.

Maar de stres was nog niet over voor die dag.
Om 20:00 moest ik bij het bus station zijn om naar arequipa te gaan.
Krijg ik om half 8 te horen dat je daar een uur min. Een 30 min van te voren aanwezig moet zijn.
In de taxi gesprongen met Michael. En gelukt 3 voor 8 aanwezig!

Na 16 uur op plaats van bestemming, ik ga het niet over mijn wc avontuur hebben maar op een chemisch toilet plassen in een bewegende bus is niet aan mij besteed.

In arequipa liefdevol opgevangen door mariella, maar oh wat voel ik me hier rot dat ik geen Spaans kan!!
Nu op pad naar Spaanse les!

Liefs Miran