De gibbon experience

http://picasaweb.google.com/mirandacardinaal81/Gibbon2?authkey=Gv1sRgCLzKtOfozsCWTw&feat=directlink


Hi allemaal,

Het altijd lastig om te beginnen en ik merk dat het niet helemaal lukt om op te starten, maar er is ook zoveel te vertellen!

goed na een redelijke nacht zijn we de volgende ochtend bepakt naar de gibbon gegaan.
Hier hebben we voor elkaar gekregen dat de rugzak mee mocht tot de jungle. Aan de rand van de Jungle was een klein winkeltje en hier moesten we onze rugzak voor 3 dagen achter laten, hope dat dat goed gaat en dat ze niet ineens weg zijn. De auto reed vervolgens zo de rivier in. Terwijl Irene het water bij haar deur naar binnen zag stromen moesten we even wachten tot het bootje weggehaald ging worden, die onze uitgang naar land blokkerde. Daarna met zijn 2de versnellings pook in de bergstand omhoog gelukkig nergens blijven hangen.
Nou dit was nog maar het begin!
Na de vele regenval van de afgelopen dagen, waren sommige stukken van de weg zo diep weggeslagen dat ik me keer op keer afvroeg hoe we er door heen zouden komen?? Maar zonder echte problemen ging het redelijk snel. Ze hebben 1 stuk weg geprobeerd te repareren, zie foto.
Toen we in het dorpje in de Jungle aankamen waren er meerdere witte mensen. Zij hebben ons heel vriendelijk proberen voor te lichten, wat we allemaal onderweg tegen konden komen en hoe we ons dan het beste konden kleden! Hier hebben we braaf naar geluisterd, vandaar onze sokken tot onze knieen opgetrokken, tegen de bloedzuigers!
Nou het begon al goed de rivier oversteken! Schoenen uit, sokken uit en toen op blote voeten het koude water in. Dit was nog verfrissend en lekker, maar toen moesten we de sokken weer aan met natte voeten in de schoenen op pad! Het begon rustig het was hier en daar een beetje modderig, toen kwamen er grotere modderpoelen en toen bij een brug waren, waren ze echt niet meer te ontwijken en zat ik met mijn bergschoenen er tot de rand in! Maar tja als ze dan toch al vies zijn dan maar door gaan ook!
Uiteindelijk na het laatste kwartier in de regen te lopen waren we aangekomen bij de keuken! Echt net optijd, want toen was het aan het gieten! Hier moesten we wachten tot iedereen gegeten had en dan konden we weer door. Maar dat wisten we niet, dus ik dacht laat ik een koekje uitdelen! Nou dit was heel raar voor hun, met grote ogen en dankbaarheid aten ze het koekje op. We mochten er gelijk bij zitten en mee eten of water drinken. Heel gastvrij dus! Hierna werden we in een tuig gehesen en moesten we weer opnieuw aan de wandel. Maar na een 15 min. begon het echte werk het ziplinen of terwijl het tokkelen!!
My god, dat was gaaf, het zweven over de dalen!! super gaaf zo vrij als een vogel!
Na de eerst zipline nog eens 5 min lopen naar de tweede. Die was nog mooier en nog langer! Toen onze gids aankwam zei hij; kijk Gibbons! Wij turen... oh, zijn dat die boomtoppen die bewegen? Ja dat zijn Gibbons! Ok, nou dat was te ver weg, misschien als we morgen vroeg opstaan zien we ze wat beter?
Dus op naar de boomhut. Na een 15 min waren we met een zipline zo in onze boomhut beland. Je staat er niet bij stil hoeveel we hebben geklommen, want een zipline werkt allen van hoog naar laag! Hierna kregen we een lekker kopje chocolademelk aangeboden. toen kwam het avond eten en zei die man; jullie mogen nog wel even alleen ziplinen, als je maar stopt als het donker wordt!
Ok dit zou echt in Nederland niet kunnen. Maar goed dat lieten we ons geen 2 keer zeggen, want daarvoor is het ook echt te leuk gewoon!
Dus wij als aapjes op pad en het ging ook steeds makkelijker! Irene heeft zelfs filmpjes gemaakt! Dat betekend met 1 hand aan de lijn hangen en in de andere de camera.
's Avond konden we genieten van een prachtige sterrenhemel. En onze gesprekken waren goud waard. Toch nog redelijk vroeg naar bed, want slaap dat hadden we wel. Maar het matrasje op de grond en de oerwoud geluiden waren toch wel wennen!

Om 6 uur stond onze gids al naast ons bed. Wakker worden we gaan opzoek naar Gibbons, maar helaas geen Gibbon gespot wel een heleboel bloedzuigers, nou die hielden ons ook wel bezig! Toen lekker ontbeten, maar daarna op pad naar verschillende gebieden. Eerst naar boomhut 7 die is net 4 maanden oud. En wauw, wat een mooi uitzicht! En ja, wonder boven wonder we hebben daar Gibbons gezien! 3 zwarte aapjes aan het spelen een beetje slingeren aan takken het leek wel tikkertje! Ireen zag een andere Gibben het was geel en toen ook een bruine! Geel is een vrouwtje en bruin een mannetje. Deze heb ik op film kunnen pakken joepie! Wat een geluksvogels zijn we toch. Ja over vogels gesproken Irene heeft nog 3 grijze toekans gezien, maar ik heb ze gemist.
Toen op naar boomhut 3 daar zat een enorme gele spin met 2 eitjes om haar heen.
Maar in boomhut 5 dat was de verste die in het regenseizoen behaald kan worden hebben we nog meer dieren gespot.
Namelijk een enorme spin op de wc en een verraan in een boom. De verraan had de zon opgezocht. Dit bleek heel bijzonder te zijn, want ze komen eens in de 3 dagen uit hun hol, in een boom, om te eten. Onze gids zag je genieten. Hij zei ook dat hij heel erg van de jungle houdt!
Toen opweg naar onze boomhut wat een lange tocht zou zijn. We hebben er heel kort over gedaan, maar 1,5 uur maar we hebben ook wel heel veel moeten geven. Conclussie lekker vroeg naar bed 20.00 sliepen we.

Nadat Irene de hele nacht heeft lopen spoken en ik natuurlijk lekker slapen ben ik om 6 uur op gaan staan. Ik heb nog een aantal keren de zipline gedaan. Toen met Irene en de gids naar de keuken voor het ontbijt. Hierna opweg naar het dorpje waar we opgehaald zouden worden.
Eerst in de rivier zo goed als het kom onze schoenen schoongemaakt, want anders zouden we de auto die ons naar onze tassen zou brengen vies worden. Na de lunch in het dorpje wat echt in 't niets lag, een bus laten stoppen waar we ingesprongen zijn. Op weg naar Luang Nam Tha. Deze bus was afgeladen vol de rijstzakken lagen in het gangpad. Hier overheen kruipend een plekje zoeken was echt vreselijk. Maar ik moet zeggen wel een ervaring! Dat is onze kreet geworden, alles wat vreselijk is is wel een ervaring! Weet je dat rijst in een zak lijkt op steen! Dus lekker liggend, op zakken van steen met nog steeds een zeer gevoelige rug. Na een 2 uur lange busrit zijn we aangekomen op een busstation. Geen stad te zien. Deze bleek nog een 10 km verderop te liggen. Ok blijven lachen!
Toen een tuk tuk geregeld die ons naar het centrum bracht. Hier gelukkig internet, guesthouse (met kakkerlakken) en gezeligheid. Hele gesprekken met een man uit israel, zeer interessant. Over gewoontes daar en het leger.... Morgen weer verder reizen.

http://picasaweb.google.com/mirandacardinaal81/Vriendschap?authkey=Gv1sRgCNTw_dGRz9Ph-gE&feat=directlink

Als ik nog iets vergeten ben vul ik het morgen of overmorgen wel aan maar de belangrijkste dingen staan er op en jullie hebben weer wat te lezen. Anders vervelen jullie je vast hihi.
Ik zal het nog even vluchtig nalezen, maar ik ben erg moe het is hier al 23 uur.
Het lukte me niet meer om alles op internet te zetten, want de vrouw die speciaal voor ons de zaak open had gedaan wou naar bed!
Nu na een hele dag in een vreselijke minivan gezeten te hebben zijn we alles even aan het bijwerken.
Eigenlijk was de minivan niet zo slecht, maar de weg! Midden door de bergen en gaten in de weg niet normaal. Maar daar tegen over stonden hele interessante gespreken met een oudere man Kees.
Deze man was fotograaf en zijn vrouw werkte bij ontwikkelings werk. Nu waren ze op weg om hun net uitgebrachte boek te promoten! Ook dit weer heel interessant! Een Laos kookboek met allerlei gerechten uit het noorden van Laos erin. Ook vertelde hij over de Laos mensen en over de twee onderwerpen waar je niet over moet spreken als je jezelf en andere niet in gevaar wilt brengen! Dat is geloof (ons geloof) en politiek. Je kan dan opgepakt worden en het land uitgezet worden!
Het andere waar hij mij nog eens attent opmaakte was dat laos mensen nooit hun gezicht willen verliezen. Zeker tegenover blanken niet.
Als je ze dus een vraag stelt, zullen ze nooit nee zeggen of kan ik niet. Ze draaien er om heen en geven het antwoord waarvan ze denken dat jij dat wil horen. Nou dat is vanavond gelijk in theorie gebracht! Ik heb me rot gelachen.
Irene besteld een pannekoek met appel antwoord; oei we hebben geen appel meer.
Toen een pannekoek met kaas, kan dat? Ja ik geef het door.
Goed Mike en ik hebben heerlijk gegeten, ik een wiener schnitzel. Maar het gerecht van Irene was er nog niet.
Dus op dat moment wil Irene vragen, is het te moeilijk anders neem ik een gewone pannekoek. Antwoordt; nee geen probleem 5 min.
Na 5 min kwam er een driedubbele pannekoek met 1 plakje kaas erop. Nou Mike en ik konden onze lach niet meer inhouden en hadden natuurlijk gelijk trek in een pannekoek! Helaas dat kon niet meer die waren op. (Hoeveel pannekoeken zullen ze gemaakt hebben voordat deze de keuken verlaten heeft?) Dus wij weer gieren van het lachen. Nou zo zie je maar de waarheid blijft ergens hangen, want daar kom je toch nooit achter!
Nu lekker naar bed en morgen misschien een brommer huren??

nog een paar laatste foto's:

http://picasaweb.google.com/mirandacardinaal81/Gibbon?authkey=Gv1sRgCK3H4Lb9nLzNdw&feat=directlink


Heel veel liefs en tot snel