Even weer alleen op pad voor een tas!

Na een super dansnacht ben ik de volgende dag een plan gaan maken voor als Irene weg is.
We zouden samen naar Bolivia gaan, maar dit gaat niet door. Te weinig tijd voor het hele land en de irritaties tussen ons waren ook aardig opgelopen. Ook is het gemis naar thuis deze reis heel groot.
Al met al had ze haar datum gehoord dat ze ging vertrekken dus was het voor mij zaak om mijn reis verder te plannen! Ik wil naar Cali om daar nog meer salsa te leren en.... De walvissen te zien!! Ook gekeken naar Rio de Janeiro, want ik dacht als ik dan toch tijd over heb dan wil ik eigenlijk deze fantastisch stad wel eens zien!!
De volgende dag dan een definitieve vlucht geboekt! En daarna op naar Tayrona park! Bij de bus halte in Santa Marta kwam ik mensen tegen die daar ook heen gingen en zij hadden tassen vol met eten, want het is daar allemaal zo vreselijk duur vertelde ze mij. Ok bedankt voor de tip ik zal kijken wat ik ermee kan doen. Maar voor tayrona wilde ik eerste de tas van eergisteren kopen dus ik bleef zitten in de bus en ik reed door naar Palomino. Helaas heb ik niet het tentje herkend en was ik al in Palomino voor ik het wist. Goed daar dan maar wat boodschappen doen. En dan terug naar tayrona, maar vlak daarvoor had ik in een tassen winkel gezien! En ja hoor deze kon ik wel terug vinden dus uiteindelijk mijn tas voor 63 euro! Maar hij is wel heel bijzonder! Met de hand gemaakt en echte haren en soms zelfs stenen in verwerkt. De tas mag je niet uitlenen of weggeven want dat brengt ongeluk!
Goed helemaal blij op pad nog een banaan gekocht, wat rum en een mango en nu naar Parke Tayrona! Gelukkig ben ik niet verlegen en vinden mensen het de moeite waard om tegen me te kletsen en had ik dus zo weer gezelschap! ook een ander meisje vond het maar wat interessant met mij, ik mocht haar telefoon lenen om Irene te laten weten dat ik bij het park was aangekomen en dat ik niet alleen ging lopen. Hierna zijn onze wegen gesplitst, want zij wou naar een ander strand dan ik. Ik ben de lange jungle route gaan lopen omdat ik haar niet begreep, maar daar was ik de twee andere Colombianen tegen gekomen en ze namen me gelijk onder hun hoede. Ze waren duidelijk verliefd en ik voelde me een beetje te veel, maar het leek hun niets uit te maken. Na 3,5 uur gelopen te hebben kwamen we aan bij het laatste strand en daar was geen hangmat meer te krijgen, maar wel een tent. Vervolgens hebben ze me ook uitgenodigd voor t eten, mega lief! Terwijl het hout werd gesprokkeld heb ik mijn aansteker te voorschijn getoverd. Het water werd opgezet voor de rijst en toen heb ik mijn rum te voorschijn gehaald en zij de muziek! Hier daar en nu een dansles gekregen over machata en reggaeton. Maar ook geleerd dat de mensen uit Bucramanga veel dichter op elkaar dansen dan in Medellin. Om 0:00 uur was het zover diner served ook kwam de politie op bezoek, de muziek die hard stond was geen probleem, maar de drank wel. Meneer het is zo op en meer hebben we niet, maar ik denk dat ze stiekem mee wouden drinken.
Na een goede nachten vroeg uit de tent gebrand heb ik de hele dag lekker op het strand gehangen. De twee van gister deden het rustig aan en wouden naar het naakt strand dit heb ik toch maar afgeslagen, maar ik ben wel naar het semi- naaktstrand geweest. Prachtig en niet zo druk! Die avond ontmoette ik 2 oudere Nederlandse dames! De ene beroemd omdat de een boek over Peru heeft uitgegeven, leerkracht in Groningen en in haar vrije tijd reisleidster. De andere vrouw een zeer lieve en interessante dame die veel in het buitenland heeft gewerkt. Al met al een mooie avond met hun doorgebracht en half half afgesproken om de volgende ochtend naar een stad te lopen. Toen ik om 20:00 wou gaan slapen was het bloed heet in mijn tent. Ik werd om 0:00 uur wakker badend in het zweet echt alsof ik koorts had!! Toen ik de rits van mijn tent open deed voelde ik een klein windje, maar dan komen de muggen binnen. Gelukkig ben ik infinitief en heb ik een manier gevonden om mijn muggennet op te hangen in de tent. Jullie zullen me allemaal voor gek verklaren, maar dan heb ik rust en kan ik slapen.
De volgende ochtend vroeg wakker en toen ben ik voor een hangmat gegaan! Elke ochtend kon je je om 7 uur melden en dan kwam je op een lijst te staan. Dan kon je om 14:00 terug komen om je plek te bevestigen en te betalen!
In de tussentijd ben ik met de dames naar de stad gegaan. Wat een enorme gave route, want we moesten onder rotsen door over omgevallen bomen. Enorme hoge rotsen waar je echt op moest klimmen super interessant en halverwege beloond met een familie .... Kikka apen? Ze waren aan het struinen naar eten en vonden ons maar wat interessant, maar blijkbaar niet bedreigend. Daarna een beetje rond gekeken in de stad en een beetje de gids uitgehangen, want een groep vroeg zich af hoe dit in elkaar zit en ik vond het erg op Ciudad Perdida lijken dus wat ik wist heb ik verteld. Oei ik kijk op mijn horloge en ik zie tot mijn schrik dan het kwart voor 1 is. En om 2 uur begint de loting dus als de wiede weer ben ik terug naar beneden gegaan. Ik was bededen en kon voor mij en de twee vrouwen betalen!! Maar de volgende opdracht was om 16:00 uur boven te zijn. Pfff was een gedoe voor een hangmat!! Maar t uitzicht was het meer dan waard de zonsopgang was niet echt mooi, maar er was wel een paarse gloed te zien toen ik er wakker van werd!!
De laatste ochtend was het niet heel erg benauwd. En we gingen op pad na het ontbijt. T was niet zo bijzonder, want ik wou de snelste weg terug hebben dan nog heb ik er bijna 2 uur over gelopen. Goed ik kwam aan bij de plek van de taxi's en zag twee Nederlanders in een super mooie auto springen. Ik vroeg of zij naar het begin gingen en ik wou vragen of dat de busjes waren, maar ik kreeg niet eens de kans of hij zei al; wil je vragen of je mee kan rijden? Uh nou als dat een aanbod is sla ik dat natuurlijk niet af!! ;-) en ja hoor geen probleem en ik kon vervolgens gelijk de bus in springen naar santa Marta . Perfect, met een aansluiting op een dommelbusje naar taganga. Hier zat Irene op me te wachten! We hebben even snel onze ervaringen uitgewisseld van de dagen dat we niet samen zijn geweest. Zij had een lunch afspraak en ik wou douchen en even met mamma en patrick via Skype/ facetime kletsen. Nou alles helemaal goed, om 17:30 snel wat te eten halen. Uiteindelijk toch maar een taxi genomen naar het station en om 9 uur zaten we in de bus naar Bucramanga, naar ons volgende avontuur.